Deze maand vierde uitgeverij Augustus dat het dertigste deel van De Schrijfbibliotheek verschijnt. Een goede gelegenheid om enkele schrijvers van de handboeken te vragen naar hun belangrijkste do’s & don’ts. Ik heb ze voor je vastgelegd op video.
In de eerste video vind je tips over onder andere:
- Spanning in verhalen (René Appel)
- De 36 dramatische situaties (Jan Veldman)
- Conflict (Jan Brokken)
In de tweede video (hieronder) vind je tips over onder andere:
- Conflict & Personage (Frans Stüger)
- Storytelling in 12 stappen (Mieke Bouma)
- Begin en einde (Ton Rozeman)
En jij?
Heb je ervaring met De Schrijfbibliotheek? Heb je wellicht een favoriet deel?
7 reacties op “Schrijftips: Do’s and don’ts uit de Schrijfbibliotheek”
Hoi Ton,
Gefeliciteerd, je boek ligt bij de uitgever! Ik ben er erg benieuwd naar en ga het zeker kopen. De twee filmpjes heb ik met veel plezier bekeken. Boeiend, leuk om eens een paar gezichten te zien, ik moest een beetje grinniken om Frans Stüger en de manier waarop hij in de camera kijkt ;-). Prima schrijftip die hij geeft over conflict, daar heb ik vandaag nog een tijdje over nagedacht. Kortom, het is weer smullen dit blog! Dank.
Mooi zo, Nan. En misschien heb ik de voorgang van het boek iets te rooskleurig voorgesteld. De eerste versie heeft het stempel ‘goed gedaan’, maar een tweede versie is wel nodig en niet helemaal af (eufemisme). Dus nog wel wat werk aan de winkel.
PS En het boek van Frans Stüger ligt wél in de loop van april in de winkel: Personage, conflict, perspectief. Ben er zelf ook benieuwd naar. Hij was mijn allereerste docent proza (1996). Een opfrisronde kan geen kwaad.
Ik heb alle delen van de schrijfbibliotheek. Niet dat ik de illusie heb daar een goede schrijver van te worden, maar hopelijk wel een betere. Ik lees trouwens meer over schrijven dan dat ik zelf schrijf. Een echte aanrader is ‘De kunst van het schrijven’ van John Gardner. Hij weet echt te inspireren en veegt de vloer aan met de manier waarop leerlingen en studenten ‘leren’ te lezen en analyseren. Bijna verplichte kost zou ik zeggen …
John Gardner was een van de docenten van Raymond Carver, dus hij zal iets goed hebben gedaan…
Heb zijn boek zelf gelezen voordat ik in 1996 aan de Schrijversvakschool begon. Ik heb tijdens het lezen heel wat aantekeningen en ideeën in de kantlijn gezet. En toen ik onlangs die ideeën teruglas, bleken ze bijna allemaal in mijn bundels terecht te zijn gekomen. Geheel onbewust overigens.
essential: Jan Brokken – de wil en de weg
ook veel gehad aan: Thomas Verbogt – schrijven is ritme
ik vind het trouwens zelf erg leerzaam om interviews met schrijvers te lezen, het gaat dan niet direct over techniek, maar en passant krijg je vaak toch e.e.a. mee over het vak. het gaat m.i. vaak niet zozeer over of je de techniek beheerst (dat kan iedereen leren), maar of je een eigen stijl kunt ontwikkelen, of je `iets te melden hebt’, je bewustzijn als schrijver, dergelijke dingen. je schreef er ook al eerder over, Ton, dat je persoonlijke ontwikkeling als schrijver heel belangrijk is. Schrijvers horen spreken over wat hen drijft, hoe hun ontwikkeling is gegaan, hoe zij op hun eigen manier komen tot een tekst, dat is vooral heel inspirerend.
groet,
peTer
‘Schrijven is ritme’ heeft door te focussen op ritme een heel bijzondere invalshoek. Lang niet alle studenten zijn zich bewust van ritme. Misschien wel omdat veel handboeken de nadruk leggen op plot en personage. ‘Schrijven is ritme’ vind ik een echte eye-opener.
Voordat dit boek op de markt kwam, mompelde ik wel eens iets over ritme. Maar ik kon niet precies uitleggen wat ik daarmee bedoelde. Het boek van Thomas Verbogt heeft mijn gemompel overbodig gemaakt. Hier staat het allemaal in. Klinkt dit als reclame? Ach, voor dit boek maak ik dat graag.
Wel jammer dat Thomas Verbogt niet op het feestje aanwezig was, waardoor de filmpjes het zonder zijn bijdrage moeten doen.