Verhalenbundels

Goed voorbeeld doet goed volgen. Een paar van mijn favoriete bundels


Dirty Realism

Met het Dirty Realism ben ik als verhalenschrijver opgegroeid. Slices of life zijn het vaak. Geïsoleerde periodes, soms zelfs geïsoleerde momenten, die banaal waren geweest als ze niet tegelijkertijd ook zichzelf overstegen. De verhalen bestaan vooral uit handeling en dialoog. Daardoor krijg je de oppervlakte te zien, geen diepe gedachten of mooie formuleringen. Dat wil niet zeggen dat er geen diepte is, maar die moet je als lezer zelf invullen.

Wie Dirty Realism zegt, zegt Raymond Carver. Jarenlang had ik een verzamelbundel van hem in mijn rugzak, zodat ik de kunst van hem af kon kijken waneer ik maar wilde. Leerlingen van hem zijn Denis Johnson — met personages die pogen uit de de goot te komen — en Bret Easton Ellis — met personages die zich juist in de jet set begeven. Ann Beattie is net iets minder afgemeten dan Carver, ze geeft haar verhalen en personages meer ademruimte.


Kort verhaal als mini-roman

Het korte verhaal is een genre dat op zichzelf staat, en eigenlijk niet zo veel te maken heeft met de roman. Maar er zijn natuurlijk altijd uitzonderingen. Sommige schrijvers blinken juist uit in verhalen die een soort mini-romans zijn. Nobelprijswinnaar Alice Munro schrijft zulke verhalen. In twintig, dertig pagina’s trekken hele levens voorbij. Bij Annie Proulx kan dat ook gebeuren, in haar Close Range, Wyoming Stories bijvoorbeeld. Een van de verhalen daaruit werd verfilmd als Brokeback Mountain.


Lydia Davis

Lydia Davis is een genre op zich, en wat ze schrijft is dusdanig divers dat het moeilijk is het in een paar woorden te duiden. Wat met zekerheid gezegd kan worden is dat ze het genre opschudt en dat ze vele bewonderaars en navolgers heeft. Lydia Davis ziet korte verhalen daar waar andere schrijvers ze niet zien. Ook haar essays zijn — om het met een understatement te zeggen — de moeite waard: over schrijven, over vertalen, over korte verhalen, over haar inspiratiebronnen.


Absurdisme

Wie van absurdisme houdt, kan terecht bij bijvoorbeeld Donald Barthelme (‘U bent misschien niet geïnteresseerd in het absurde, maar het absurde is wel geïnteresseerd in u’), Franz Kafka (zijn meest bekende korte verhaal verhaal is wellicht De gedaanteverwisseling, waarin een handelsreiziger ontwaakt als een ondier) en Etgar Keret.


Zuid-Amerikaanse verhalen

  • Clarice Lispector, Alle verhalen
  • Mariana Enriquez, Dingen die we verloren in het vuur
  • Julio Cortázar, Blow up en andere verhalen


Eigentijds, USA

  • Mary Gaitskill, Don’t Cry (niet vertaald)
  • Amy Barrodale, You are Having a Good time (niet vertaald)
  • Ottessa Moshfegh, Heimwee naar een andere wereld
  • Junot Díaz, Zo raak je haar kwijt


Eigentijds, Nederland & Vlaanderen

  • Sanneke van Hassel
  • Maartje Wortel
  • Annelies Verbeke

Korte verhalen lezen & schrijven

  • Lidewijde Paris, Hoe lees ik korte verhalen
  • Ton Rozeman, Korte Verhalen Schrijven